Zo'n dik jaar geleden kocht mijn broer zijn eerste huis. Hij zette zijn appartement te koop en niet veel daarna verhuisde hij net even buiten het centrum van Kortrijk naar zijn nieuwe stek. Het huis heeft veel potentieel maar het moest wel eens onder handen worden genomen.
Hierboven zie je wat foto's van de vorige eigenaars. Niks mis mee, maar wel heel basic en het mist een beetje karakter.
Bruno - mijn broer dus - heeft zoals zoveel mannen uitstelgedrag... Het huis was "goed genoeg" ingericht om er in te wonen. De klussen die nog moesten geklaard worden zouden in de nabije toekomst plaatsvinden. Mannen he... Toen ik in mijn appartement introk was het helemaal ingericht en klaar op één enkele week. Nu ja, ik vat dan ook graag snel de koe bij de hoorns :)
Hoe dan ook, zo'n maand geleden vroeg Bruno of mama en ik hem wilden helpen met de boel wat beter in te richten. En zo gingen we aan de slag. Mama en Bruno begonnen met het schilderen van de keuken en de badkamer. Hij stak ook wat meubelen in elkaar zodat ik me kon focussen op de details van het inrichten.
Bruno zijn leefruimte heeft veel lichtinval en door de witte muren en bleke vloer konden we dus heel wat kanten uit. Ik wilde het huis wat meer warmte geven en vooral wat meer karakter.
Ik ging voornamelijk voor zwart/wit kleuren met een tikkeltje munt. Om de ruimte wat meer te laten leven, plaatste ik op strategische plaatsen wat boeken en hier en daar een cactus. Het moet ergens wel mannelijk blijven maar dat wil niet zeggen dat er geen warmte aanwezig kan zijn. De parket vloer komt mooi tot zijn recht door deze neutrale kleuren.
Door wat minimalistisch te zijn komen Bruno zijn objecten zoals zijn Polaroid camera en Marshall radio meer tot hun recht. Moest de ruimte jam packed zijn gaan die in het niets op. De oude telefoon en bijzettafeltjes kon hij in december op de kop tikken bij een brocante.
Hoewel Bruno wat vragen had over de keuze van het tapijt (weliswaar vòòr ik zijn huis aan het inrichten was) wist ik dat het patroon op het tapijt de zitruimte ging "afbakenen" van de eetruimte.
Voor mij zit het altijd in de details. Die maken een huis een thuis. Je moet daarom de boel niet volstouwen met rommel en
nicknacks... Een paar kleine dingen zorgen dat het geheel klopt. Het voordeel van niet teveel rommel is dan ook dat het opruimen en poetsen van je huis veel sneller en efficiënter is. Een tip die ik zelf nog maar ontdekt heb sinds ik ben verhuisd :)
Ik vind Bruno zijn stek zo gezellig geworden, ik zou er zelf kunnen wonen. Hij voelt er zich meer thuis dan vroeger en dat is één van de mooiste complimenten die ik al heb gekregen.
Het is zo leuk om iemand zijn homebase helemaal onder handen te mogen nemen! En Bruno, ik moet zeggen, je was een heel gemakkelijke "klant" en liet me mijn ding doen.
Live happy life in your happy home!